Kibale Forest National Park

Kibale Forest National Park:
Onze volgende mijlpaal is de chimpansee track in Kibale. Als tussenstop overnachten we op zaterdagavond bij een heel mooi gelegen resort/camp met de haast onuitspreekbare naam nyinabulitwa. Daar aangekomen, worden we verrast door een doodse stilte. De een oogje-in-het-zeil houdende buurman Patrick (een klein smalle knul van naar schatting in de 20) en z'n naar schatting 2 jaar oude dochtertje Sambiya komen af op ons geluid. Hij legt ons in gebrekkig Engels uit dat de eigenaar niet aanwezig is en dat we het beste kunnen bellen. Patrick gaat het telefoonnummer halen en inmiddels is Sambiya (die een vies jurkje draagt met een kapotte ritssluiting) volledig in de ban van onze rugzak en losse spulletjes die we bij ons dragen. Het liefst wilt ze alles aanraken en ontdekken. Patrick komt terug met het nummer dat in grote cijfers op zijn onderarm staat geschreven. We bellen het nummer, maar krijgen te horen dat dit niet in gebruik is. Gelukkig hebben we zelf communicatie bij ons, achterhalen het juiste nummer (er ontbrak 1 cijfer,) en bellen met eigenaresse Miriam. Miriam is zich echter van geen boeking bewust (de boeking heeft echter schriftelijk in eind november plaatsgevonden), maar gaat het hoe dan ook voor ons regelen. Zo laat ze Enoc opdraven (dit schijnt in de verte een familielid van haar te zijn) die het voor elkaar moet krijgen, alleen beschikt hij niet over de sleutels. Al met al gaat er een 1,5 uur voorbij totdat eindelijk de poetsdame komt opdraven met de sleutels. In de tussentijd steelt Sambiya de show door behoorlijk druk te zijn met Sanne. Haar papa voelt zich er schijnbaar prima bij om haar alleen achter te laten bij wildvreemden (helaas heel veel voorkomend in Oeganda en waarschijnlijk ook in andere Afrikaanse landen). Verder genieten we van de prachtige locatie. Het resort/camp heeft 4 cottages die laag gelegen liggen aan een crater lake met nog een enorm aangrenzende tuin. Palmen en bloemen zijn volop aanwezig. In combinatie met de ondergaande zon boven het meer werkelijk adembenemend! Zo zou er ook een nijlpaard actief zijn in het meer, echter is die in geen velden of wegen te bekennen.

Enoc stelt voor om als service onze jeep te laten wassen. Na 2 weken in de stof rijden, kan deze wel een poetsbeurt gebruiken. Hij kent een mannetje die hier namelijk erg goed in is. Oké prima. We halen de jeep leeg, Enoc verzamelt de "troepen" en Guy rijdt met hen naar een beekje beneden in het dorpje. Daar aangekomen gaat de man direct aan de slag terwijl Enoc een bodaboda (een brommertje) regelt die ons weer boven in het dorp gaat afzetten (3 volwassen mannen op een modelletje zundapp ;-)). Enoc loopt hiervoor naar een dichtbij gelegen dorp, waardoor Guy achterblijft bij de jeep. De omwonende kinderen hebben dit al gauw in de gaten, met een kwartiertje "hello" en "bye bye" met een smile van oor tot oor tot gevolg. Hoe dan ook weer boven in het dorp aangekomen, is Sanne drukdoende om alle bagage stofvrij te maken. Na een half uurtje lopen de mannen weer richting het beekje. In nog geen uur tijd heeft de man de jeep van binnen en buiten gepoetst, met een zeer verdienstelijk eindresultaat. Tegen de tijd dat de jeep en de bagage schoon zijn, is ons cottage ook klaar voor gebruik.

Het avondeten dat we voorgeschoteld krijgen is weer heerlijk (champignon/groente soep vooraf, kip met aardappel in een heerlijk sausje met gekookte kool als main en papaya als dessert) met als enige kanttekening dat de hoeveel voldoende is voor een klein Oegandees dorpje. De chef heeft duidelijk dr best gedaan ons een welkom gevoel te geven! Een rommelig maar wel weer een avontuurlijk dagje!

Zondag zitten we al rond 6:30 uur aan het ontbijt, om al vroeg naar de chimp track te rijden die om 8:00 uur start. We hebben geluk dat er nog plek is, want schijnbaar hadden we hier vooraf ook een vergunning (permit) moeten regelen. 15 minuten later, $300,- armer, kunnen we starten met de track. Onderweg naar de chimps komen we nog een zestal andere apen soorten tegen. Na een klein uurtje wandelen, heeft men een aantal chimps gespot. Het is nu wachten tot er een aantal zich aan de grond wagen. Niet te veel minuten later, komt een mannetje (taboo genaamd) naar beneden, en gaat op z'n gemakje al zittend op een boomstronk z'n vijg eten. Niet veel later volgen ook een 2e en 3e chimp wat ons de mogelijkheid geeft om mooie plaatjes te schieten. Het is ondertussen wel oppassen geblazen. Er zit een behoorlijke chimpansee groep boven ons in de vijgenbomen. Ze piesen er naar hartenlust op los en ook zorgen hun bewegingen op de takken ervoor dat de overrijpe vijgen naar beneden vallen. Een aantal toeristen krijgen dan ook een voltreffer voor hun kiezen door dit aanhoudende bombardement ;-).

Na de chimps rijden we naar de volgende plek van overnachting, namelijk de treehouse van Chimps' Nest. Deze ligt op 10 minuten wandelafstand door de jungle. Het eerste gedeelte is bergafwaarts (pijnlijker bergopwaarts ;-)) wat daarna gevolgd wordt door een aangelegd pad van houten vlonders (1 meter boven de grond) wat alles behalve stabiel aanvoelt. Menig plankje voelt losjes aan, soms ontbreekt er een plankje, de houtrot lijkt ook 'n intreden te doen, en soms zijn er losse planken over de andere planken gelegd ter 'vervanging' van. Laten we het erop houden dat dit het avontuurlijk vergroot (zeker als we in het donker na een drankje nog terug moeten lopen ;-)). Vervolgens gaan er een aantal trappen omhoog waarna je de 1e etage bereikt met slaapplaatsen voor 3 personen en een aparte ruimte met toilet en wastafel. De boom waaraan de treehouse is gezekerd, loopt door de slaapkamer (heul stoer)! Op de 2e etage is een afgeschermd gedeelte voor de douche en een terras met stoelen om te genieten van het uitzicht (prachtig!). Na een lange nachtrust en ontbijtje rond 10 uur, vertrekken we opgeladen richting Murchison Falls National Park.